Szkolenia Rad Pedagogicznych, Warsztaty

• Wprowadzenie w zagadnienie emocji. Genogram.
• Rodzaje emocji: lęk, strach, gniew, złość , miłość, przywiązanie, radość, szczęście, smutek, żałoba.
• Rozpoznawanie emocji.
• Akceptacja emocji (pozytywnych i negatywnych).
• Mierzenie inteligencji emocjonalnej na podstawie zachowania.
• Rozwój emocjonalny. Skutki deficytów emocjonalnych. Budowanie świadomości emocjonalnej.
• Zmiana kierunku koncentracji na uczucia.
• Śmiejemy się sami z siebie – jesteśmy niedoskonali i to jest w porządku.
• Komunikaty emocjonalne (jak wyrażać emocje, jak panować nad emocjami).
• Trening autogenny.
• Autoanaliza.
• Empatia – zrozumienie innych.
• Odpowiedzialność za własne emocje.

• znaczenie samoświadomości w pokonywaniu stresu,
• czynniki stresogenne,
• usytuowanie stresu w ciele,
• sposoby radzenia sobie ze stresem,
• sposoby mobilizowania własnych potencjałów,
• sposoby obniżania napięcia, ćwiczenia oddechowe i relaksacyjne,
• skuteczne sposoby gospodarowania czasem,
• afirmacje,
• sposoby wykorzystywania emocji negatywnych do celów pozytywnych,
• komponenty stresu i jego skuteczne opanowywanie.

• naukę technik oddechowych w tym prawidłowego podparcia oddechowego, uelastycznienia, zrytmizowania oddechu,
• prawidłową higienę głosu,
• naukę ćwiczeń rozluźniających oraz relaksacyjnych,
• naukę ćwiczeń motoryki narządów artykulacyjnych,
• naukę ćwiczeń fonacyjnych, ćwiczeń dykcyjnych, a także ćwiczeń w zakresie prozodii mowy (akcent, intonacja, tempo mowy),
• zapoznanie się z podstawowymi wiadomościami z zakresu komunikacji niewerbalnej będącej uzupełnieniem przekazu werbalnego.

• Wprowadzenie w problematykę stresu i tremy:

• Pojęcie stresu i tremy – próba zdefiniowania.
• Model fizjologiczny stresu oraz tremy.
• Kwestionariusz – czy jesteś podatny na stres i tremę?
• Gdzie się kumuluje stres oraz trema? – autoanaliza .
• Jakie schematy mojego postępowania i myślenia powodują stres i tremę? – autoanaliza.
• Rola emocji i motywacji w sytuacji ekspozycji społecznej.
• Pozytywne nastawienie.
• Ekscytacja.
• Subiektywna interpretacja sytuacji .
• Rola czynników niewerbalnych na jakość wystąpienia i przekazywania informacji – ćwiczenia praktyczne.
• Gesty.
• Mimika.
• Postawa.
• Strój.
• Kontrola własnego ciała.
• Stres, a głos – ćwiczenia praktyczne.
• Analiza własnego głosu w sytuacji stresowej.
• Ćwiczenia artykulacyjne i intonacyjne.
• Ćwiczenia komunikacyjne – ćwiczenia w formułowaniu opinii, argumentacji i uzasadniania własnych argumentów.

• z metodami budowania relacji z uczniami i wykorzystaniem sprawdzonych sposobów interwencji;
• ze stylami negocjacji i obszarami ich zastosowania;
• z metodami prowadzenia mediacji.

• Profesjonalny negocjator.
  - fakty i mity na temat skuteczności negocjacji;
  - cechy dobrego negocjatora;
  - dialog w negocjacjach gwarantem trwałego sukcesu;
  - modele negocjacyjne (analiza);.
  - sytuacje trudne
• Człowiek w sytuacji wpływu społecznego.
  - nastawienie do negocjacji;
  - wywieranie wpływu a manipulacja;
  - impas i konflikt; 
  - asertywność, empatia, syntonia.
• Strategie zachowań negocjacyjnych.
  - osobowość partnera negocjacyjnego;
  - negocjacje w różnych obszarach życia;
  - logika wypowiedzi;
  - negocjacje – spór – kompromis;
  - prowadzenie rozmowy;
  - analiza języka negocjacji.
• Etapy negocjacji.
• Wartość dodana negocjacji.
  - wartości ludzkie;
  - porozumienie;
  - współpraca.

• Czym jest mediacja i jak funkcję pełni mediator? – podstawy prawne.
• Istota i zasady mediacji
• Reguły mediacji  i jej przebieg
• Jak wykorzystać elementy i techniki procesu mediacyjnego w pracy z uczniem i rodzicem.
• Prowadzenie rozmów z wykorzystaniem technik mediacji.
• Rozwiązywanie sporów pomiędzy uczniami – nauczyciel w roli mediatora.
• Warsztat pracy mediatora.
• Czym jest konflikt.
• Komunikacja werbalna i niewerbalna.
• Podstawowe techniki komunikacji.

• Co to jest asertywność (dlaczego zachowujemy się agresywnie, ulegle, asertywnie).
• Praktyczne zastosowanie umiejętności asertywnych.
• Jak umiejętnie (asertywnie) odmawiać, reagować na krytykę i pochwały - czyli jak przyjmować opinie innych ludzi.
• Znaczenie umiejętności asertywnych:
  • poczucie komfortu bycia sobą;
  • odczuwanie radości w relacjach z ludźmi;
  • kontrola nad własnymi decyzjami, własnym życiem;
  • redukcja stresu;
  • unikanie przykrych dla siebie sytuacji;
  • pewność siebie, spokój wewnętrzny, szacunek dla siebie oraz szacunek innych ludzi;
  • uniknięcie wstydu, niepotrzebnych konfliktów, pogorszenia zdrowia, traktowania Ciebie z góry.
• Wpływ asertywności na motywację i komunikację.
• Ćwiczenia praktyczne.

• czym jest agresja;
• jakie są funkcje agresji;
• formy zachowań agresywnych;
• przyczyny powstawania zachowań agresywnych;
• sposoby przeciwdziałania agresji;
• płaszczyzny relacji szkolnych, a sposoby walki z agresją.

• zadania obrazujące różne schematy myślenia i bariery umysłowe;
• co to jest kreatywność – wiadomości wstępne;
• ćwiczenia na przełamywanie barier umysłowych;

• elementy twórczego myślenia;
• podstawowe składniki twórczego myślenia: oryginalność, elastyczność, płynność i dopracowanie;

• pytania, wątpliwości, różne punkty widzenia;
• semantyka pytań i dostrzegania problemów;
• umiejętność patrzenia z różnych punktów widzenia;
• empatia i zrozumienie zachowań innych osób;
• ćwiczenia krytycyzmu i samodzielności myślenia;
• twórcze myślenie w szkole:
• wykorzystanie twórczego myślenia do rozwiązywania problemów;
• zastosowanie umiejętności twórczego myślenia do wybranej dziedziny twórczości, wiedzy;
• twórcze myślenie jako przełamanie nudy szkolnej.

• Co oferują mnemotechniki?
• Zasady doskonałej pamięci.
• Budowa i zasady pracy mózgu - prawa i lewa półkula.
• Test sprawności pamięciowej.
• Poznanie trzech głównych technik pamięciowych:
  • Rzymski pokój - technika haków.
  • Technika liczbowo-obrazkowa i symbole liczbowe.
  • Łańcuchy informacyjne.
• Skuteczne zapamiętywanie imion i nazwisk, stanowiska i miejsca pracy, uczniowie, rodzice.
• Jak zapamiętywać bez zbędnych notatek teksty przemówień, przebieg narad i posiedzeń, treść czytanych materiałów, raportów czy artykułów.
• Notatki linearne.
• Zasady stosowania map graficznych – jak usprawnić swoje notatki w pracy.
• Zasady efektywnej nauki i skuteczny system powtórek.
• Trening wykorzystania różnych technik pamięciowych.

1. Umiejętność budowania wizerunku własnej osoby w kontaktach interpersonalnych - znaczenie świadomej autoprezentacji.
2. Komunikacja niewerbalna jako główny środek przekazu wiarygodnych informacji - mowa ciała:
   • czytanie przekazów i nauka świadomego panowania nad gestami, mimiką i pantomimiką;
   • rola kontaktu wzrokowego;
   • operowanie przestrzenią;
   • rola pierwszego wrażenia;
   • metody utrzymania uwagi naszych słuchaczy.
3. Komunikacja werbalna:
   • słuchanie jako ważny element rozmowy;
   • czynniki wpływające na deformację nadawanej treści - kanały przekazu, metody argumentacji.
4. Ćwiczenia praktyczne w czytaniu komunikatów drugiej osoby i ocena prezentacji własnej osoby.

• Zasady poprawnej edycji tekstu.
• Wstawianie i rysowanie prostych tabel.
• Przygotowanie dokumentów do druku.
• Przygotowanie dokumentów zawierających elementy graficzne.
• Narzędzia wspomagające edycję tekstu.
• Tworzenie dokumentów w oparciu o tekst i grafikę (w tym zamieszczoną w Internecie)

• Samoświadomość sposobem na obranie odpowiedniej dla siebie dalszej ścieżki kształcenia. Wykorzystanie kwestionariuszy dotyczących preferowanej dziedziny nauki, obszaru zainteresowań, samooceny oraz metod pracy.
• Analiza kwestionariuszy – podstawowe pojęcia modelu przystosowania zawodowego:
• wartości oczekiwane
• ergonomia (środowisko pracy)
• wymagania środowiska pracy w stosunku do nas
• przydatność zawodowa
• satysfakcja z pracy
• Analiza szkół ponadgimnazjalnych (licea, technika) oraz policealnych (szkoły wyższe) oraz zasad przyjmowania do nich:
• liczba wymaganych punktów / egzaminy
• profile klas / kierunki studiów
• kółka zainteresowań / koła naukowe
• hierarchia szkół na tle innych
• położenie, dojazd
• Sposoby pracy z uczniem w trakcie warsztatów doradczych.

• Pojęcie konfliktu.
• Źródła konfliktów (relacji, wartości, interesów, strukturalny, danych).
• Rozwiązywanie konfliktów.
• Czynniki zwiększające ryzyko zachowań problematycznych uczniów.
• Czynniki zmniejszające ryzyko zachowań problematycznych uczniów.
• Metody rozwiązywania konfliktów.
• Profilaktyka.

• Retoryka komunikacyjna – językowe (werbalne) i psychologiczne aspekty decydujące o retorycznej sprawności skuteczności komunikacyjnej.
• Sztuka kompozycji.
• Niewerbalne środki retorycznej autoprezentacji.
• Wykorzystanie retoryki na lekcjach.

• Zasady organizowania pracy w grupie – tworzymy zgrany zespół.
• Właściwa komunikacja – jak gadać by się dogadać.
• Wymowna siła milczenia.
• Asertywne postawy w profilaktyce zachowań agresywnych.

• Czym jest lęk i agresja.
• Uwarunkowania lęku i agresji w środowisku szkolnym.
• Uwarunkowania lęku i agresji w środowisku rodzinnym.
• Sposoby wyciszania agresji i radzenia sobie z lękiem.

• Istota zjawiska.
• Niebezpieczne skutki.
• Dlaczego grupa stosuje mobbing wobec wybranej ofiary.
• Ofiara mobbingu.
• Mechanizmy obronne ofiary.
• Postawa nauczycieli wobec mobbingu.
• Jak rozpoznać przemoc grupową w klasie.
• Działania interwencyjne.
• Zapobieganie.

Podstawy wiedzy związane z funkcjonowaniem mowy oraz narządów z nią związanych stanowi podstawę do przeprowadzenia diagnozy dysfunkcji językowych, komunikacyjnych.
W trakcie warsztatów nauczyciele zapoznają się z:
• klasyfikacją podstawowych zaburzeń logopedycznych,
• pozostałymi dysfunkcjami logopedycznymi,
• etapami rozwoju mowy,
• ćwiczeniami usprawniającymi aparat mowy,
• zabawami językowymi.

• metod wstępnych przeznaczonych na początek zajęć,
• metod tanecznych,
• metod związanych z rozwojem wokalnym – zabawy dźwiękiem, głosem i ruchem,
• metod relaksacyjnych.

We współczesnej szkole coraz częściej spotykamy uczniów leworęcznych. Formy pracy powinny być dostosowane do zdiagnozowanej lateralizacji.
Główne obszary warsztatów:

• Postępowanie z dzieckiem leworęcznym w różnych okresach rozwojowych.
• Zasady pracy dydaktycznej z dzieckiem leworęcznym wg Marty Bogdanowicz.
• Przykłady ćwiczeń do wykorzystania w zajęciach stymulacyjno-korekcyjnych z dziećmi leworęcznymi.
• Rozwijanie sprawności manualnej
• Ćwiczenia grafomotoryczne
• Kształtowanie prawidłowego uchwytu i regulacja napięcia mięśniowego rąk
• Rozwijanie nawyków ruchowych związanych z kierunkiem pisania
• Usprawnianie koordynacji wzrokowo-ruchowej
• Ćwiczenia ruchowo-słuchowo-wzrokowe
• Kształcenie orientacji w schemacie ciała i przestrzeni
• Ćwiczenia korygujące mylenie liter o podobnych kształtach, lecz inaczej położonych w przestrzeni

Obowiązek diagnostyczny niesie ze sobą konieczność zapoznania się zarówno z regulacjami prawnymi jak i narzędziami, które można wykorzystać w celu sprawnego przeprowadzenia identyfikacji potrzeb uczniów.
Główne zagadnienia warsztatów:

• Nowe regulacje prawne w obszarze kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
• Interpretacja regulacji prawnych ze szczególnym uwzględnieniem aspektów praktycznych funkcjonowania szkoły i diagnostyki – najczęściej zadawane pytania.
• Wyznaczniki i rozpoznanie ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi:
• uczeń ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się czytania i pisania;
• uczeń ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki;
• uczeń niedosłyszący;
• uczeń z niepełnosprawnością ruchowa, w tym z afazja;
• uczeń z ADHD;
• uczeń niedostosowany społecznie lub zagrożony niedostosowaniem społecznym;
• uczeń szczególnie uzdolniony;
• uczeń z choroba przewlekłą.

Zmieniająca się sytuacja edukacyjna spowodowała konieczność poszerzenia przez nauczycieli wiedzy z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Wychodząc naprzeciwko tym potrzebom oferujemy warsztat skoncentrowany na następujących zagadnieniach:
• Model Herseya i Blancharda w diagnostyce.
• Narzędzia pracy: Bateria B5/6S (PTPiP), Bateria B8S (PTPiP), SRD, SRD6, narzędzia obserwacji i wywiadu, diagnostyczne narzędzia coachingowe.
• Wyznaczniki i rozpoznanie ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi: m.in.uczeń ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się czytania i pisania, matematyki, z ADHD; uczeń niedostosowany społecznie lub zagrożony niedostosowaniem społecznym; uczeń szczególnie uzdolniony;
• Dokumenty KIPU, PDW, IPET.

Aby objąć ucznie ze SPE opieką należy najpierw skonstruować poprawnie wymagane dokumenty: KIPU-Kartę indywidualnych potrzeb ucznia, PDW – Plan działań wspierających, a dla ucznia z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego IPET – Indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny. Ponieważ w procesie diagnostycznym ucznia, dalej w tworzeniu dokumentów biorą udział wszyscy nauczyciele uczący ucznia dlatego też każdy nauczyciel powinien nabyć wiedzę i umiejętności z zakresu: Diagnostyczne podstawy KIPU, PDW, IPET, Elementy konstrukcyjne dokumentów, narzędzia diagnostyczne w budowaniu KIPU, PDW, IPET.

Warsztat ma na celu zapoznanie uczestników z przyczynami i wyznacznikami szeroko pojętej dysleksji, a także zapoznaniu się z wyznacznikami dotyczącymi pracy z dziećmi i młodzieżą, u której zdiagnozowano wymienione zaburzenie. Ponadto podczas warsztatów nauczyciele poznają zasady postępowania podczas zajęć korekcyjno-kompensacyjnych oraz profilaktycznych.

Coaching jako metoda osobistego rozwoju ma dwojakie zastosowanie w pedagogice. Z jednej strony narzędzia coachingowe stanowią znaczącą część diagnostyki psychopedagogicznej ucznia ze SPE, z drugiej strony stanowią nieocenioną pomoc w doradztwie edukacyjno-zawodowym wprowadzonym do zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej na poziomie szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych.

Podstawą dobrej komunikacji z uczniem ze SPE, bezpiecznego funkcjonowania w relacjach międzyludzkich jest umiejętność wyrażania swoich myśli świadomie i bez lęku, ale także w sposób przyjazny dla otoczenia. Szczególnie ważne jest to w społeczności szkolnej. Uczeń z różnymi dysfunkcjami odrębnie funkcjonuje również w sferze komunikacji interpersonalnej, dlatego niezbędne jest poznanie przez każdego nauczyciela zasad komunikacji z uczniem ze SPE uwarunkowanej czynnikami dysfunkcyjnymi oraz ogólnymi zasadami komunikacji z uczniem.

Znaczenie kreatywności i zaangażowania w nauczaniu jest bardzo duże, dlatego też znajomość metod aktywizujących w pracy z uczniem ze SPE ma dodatkowe znaczenie. Znajomość podstaw dysfunkcji ucznia ze SPE oraz skorelowanie z nimi pożądanych metod aktywizujących daje doskonałe rezultaty w terapii i nauczaniu. Atrakcyjność lekcji dla ucznia i nauczyciela jest elementem wspierającym uczenie się i nauczanie znacznie podnoszącym wskaźnik efektywności.

Nauczanie ucznia ze SPE w dużej mierze powinno opierać się na metodach wywodzących się z różnych form arteterapii. Służą one do różnych celów dydaktycznych, rozbudzania ciekawości a przede wszystkim wspierania rozwoju ucznia oraz osiągania celów diagnostyczno-terapeutycznych.
• Główne obszary warsztatów:
• Wybrane technik bajkoterapii, terapii przez sztuki plastyczne, muzykoterapii, dramy,
• Poznanie sposobów rozbudzania w uczniach ciekawości nauczanym tematem
  Arteterapia w diagnozowaniu - jak wykorzystać metody arteterapii do modyfikacji zachowań społecznych w grupie dzieci

Uczeń zdolny to szczególne wyzwanie dla każdego nauczyciela. Podczas warsztatów nauczyciele zapoznają się z wyznacznikami oraz prawnymi podstawami diagnozowania ucznia zdolnego, a także z metodami pracy z uczniem zdolnym.
W trakcie warsztatów zwrócimy główną uwagę na:
• cele pracy z uczniem zdolnym;
• metody odkrywania jednostek wybitnie zdolnych;
• metody pracy w obszarach poszczególnych uzdolnień;
• formy i etapy pracy z uczniem zdolnym;
• sposoby wzmacniania uzdolnień;
• zastosowanie metod coachingowych w rozwijaniu uzdolnień dzieci i młodzieży;
• praca z uczniem zdolnym podczas zajęć indywidualnych oraz podczas zajęć grupowych;
• problemy w pracy z uczniem zdolnym;
• wpływ środowiska rodzinnego na dzieci szczególnie uzdolnione;
  rola szkoły w rozwijaniu zdolności.

Diagnoza i co dalej? Podczas warsztatów nauczyciele zapoznają się z następującymi zagadnieniami:
• Wyznaczniki i rozpoznanie ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi:
• Praca z uczniem, metody pracy, trudności i wyzwania:
• uczeń ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się czytania i pisania;
• uczeń ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki;
• uczeń niedosłyszący;
• uczeń z niepełnosprawnością ruchowa, w tym z afazja;
• uczeń z ADHD;
• uczeń niedostosowany społecznie lub zagrożony niedostosowaniem społecznym;
• uczeń szczególnie uzdolniony;
• uczeń z choroba przewlekłą.
• Narzędzia pracy, analiza poszczególnych przypadków. Tworzenie zespołów.
  Samodzielne tworzenie zadań – ćwiczenia praktyczne.

Warsztaty nastawione są na zwiększenie kompetencji nauczycieli w zakresie radzenia sobie z napięciem emocjonalnym u dzieci, a także pogłębienie wiedzy o rodzajach, mechanizmach i funkcjach procesów emocjonalnych. Jak również zdobycia praktycznych umiejętności pracy z dziećmi nadpobudliwymi.
W trakcie warsztatów poznasz więc:
• istotę procesów emocjonalnych ze szczególnym uwzględnieniem uwarunkowań rodzinnych;
• metody diagnozy wychowawczej stanów i przyczyn napięcia emocjonalnego;
• nabędziesz umiejętności budowania indywidualnych i grupowych programów wychowawczych;
• poznasz istotę zachowania dzieci nadpobudliwych (ADHD);
  poznasz sposoby radzenia sobie na lekcji z dzieckiem z ADHD.

Niepełnosprawność intelektualna niesie ze sobą olbrzymie wyzwanie dla nauczycieli. Znajomość wyznaczników poszczególnych dysfunkcji oraz umiejętność ich połączenia z metodami pracy pozwoli nauczycielom na sprawne funkcjonowanie w świecie uczniów i dotarcie do nich, a co za tym idzie skuteczne nauczanie.

Socjoterapia to warsztaty skierowane do uczniów, u których zdiagnozowano wykluczenie społeczne. Praca z jednostką w takim wypadku mija się z celem. Dlatego też w trakcie warsztatów nauczyciele nabędą umiejętności pracy z uczniem z dysfunkcją społeczną, które pozwolą włączać ucznia w grupę rówieśniczą i staną się podstawą usuwania dysfunkcji wtórnych.

Wykluczenie społeczne oraz zagrożenie wykluczeniem społecznym w świetle reformy programowej oraz prawa oświatowego stanowi bardzo poważne zagrożenie dla ucznia, dlatego uczniowie, u których zostanie zdiagnozowane otrzymują orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego. Takie podejście do ucznia i problemu pokazuje jak ważna jest profilaktyka. Warsztaty przeznaczone są dla uczniów, u których zaobserwowano symptomy wykluczenia i powinny być stosowane wobec całej klasy, w której znajdują się zagrożeniu uczniowie.

Metoda Dziamskiej w nauczaniu uczniów ze SPE jest szczególnie przydatna w pracy z dziećmi przedszkolnymi jak i w klasach 1-3. Oparcie na integracji sensorycznej, pracy wszystkich zmysłów daje doskonałe efekty m. in. w kształtowaniu u dzieci pamięci, uwagi,  gotowości do nauki pisania oraz orientacji w przestrzeni. Dzieci koordynują ruchy i czynności do słyszanego rytmu i aktywizują  swoje działania. Dlatego jest ona bardzo ważna zarówno w przeciwdziałaniu dysfunkcjom jak i w samym procesie terapeutycznym już po dokonaniu diagnozy i zakwalifikowaniu dziecka do terapii,

W przypadku zaistnienia sytuacji kryzysowej konieczne jest podjęcie interwencji. Gdy biorą w niej udział uczniowie ze SPE na umiejętności związane z prowadzeniem interwencji i negocjacji nauczyciel musi nałożyć umiejętności pracy z uczniem ze SPE. Warsztaty dają nauczycielom gotowe modele postępowania interwencyjno-negocjacyjnego w pracy z uczniem z poszczególnymi dysfunkcjami.

Zapoznanie się z zasadami prawidłowego rozwoju mowy, zaburzeń rozwoju mowy oraz zasadami profilaktyki wad wymowy stanowi podstawę pracy nauczyciela przedszkola. To bowiem on stanowi model językowy i główną osobę „wiedzącą” dla przedszkolaka. Jest dla niego wzorem – dlatego powinien być wzorem świadomym.
Podczas warsztatów nauczyciele zapoznają się z podstawami logopedii nauczyciela przedszkola.

Dysleksja jest specyficzną dysfunkcją, z którą uczniowie zmagają się zarówno w szkole podstawowej jak i na wyższych szczeblach edukacji.
Znajomość podstawowych zasad pracy z dzieckiem dyslektycznym znacznie wpłynie na poprawę jego wyników w nauce.
Główne obszary warsztatów:
• Zasady pracy z dzieckiem w szkole podstawowej – diagnoza, terapia
• Zasady pracy z dzieckiem na wyższych szczeblach edukacji.

Rozwój mowy ma ogromny wpływ na całościowy rozwój dziecka. Stanowi podstawę komunikacji, jest narzędziem do zdobywania informacji, pozwala na przekazywanie swoich myśli, opinii, uczuć. Poziom nabycia tej umiejętności – mowy – wpływa znacząco na sukcesy edukacyjne, a także relacje interpersonalne.
Jeśli więc dziecko mówi nieco inaczej niż rówieśnicy, nieprawidłowo wymawia poszczególne głoski lub nie mówi wcale to możemy, a wręcz powinniśmy rozpocząć terapię – ćwiczenia usprawniające mowę.
Główne obszary zajęć:
• Zapoznanie się z zasadami dotyczącymi rozwoju mowy.
• Ćwiczenia słuchowe z wykorzystaniem bodźców niewerbalnych.
• Ćwiczenia z wykorzystaniem dźwięków mowy.
• Ćwiczenia rozumienia wypowiedzi, ćwiczenia słuchowe.
• Ćwiczenia rozwijające słownictwo.
• Ćwiczenia oddechowe, głosowe, aparatu artykulacyjnego.

Niejednokrotnie słyszy się, iż dziecko dyslektyczne to dziecko leniwe.
W trakcie warsztatów zapoznasz się z:
• Przyczynami dysleksji.
• Metodami rozpoznawania.
• Metodami terapii i oddziaływań na poszczególnych zajęciach przedmiotowych.
• Zasadami pracy z uczniem i jego rodzicami.

Narzędzia IT z jednej strony nagroda dla ucznia z drugiej obawa nauczyciela. W pracy z uczniem ze SPE stanowią nieocenioną pomoc. Co ciekawe, nauczyciel nie musi pracować tylko na dedykowanych programach (np. w przypadku dysleksji). Warsztaty pokażą jak skutecznie dobierać programy komputerowe do poszczególnych dysfunkcji uczniów i przedmiotów i jak w prosty sposób wykorzystać świat multimediów do osiągnięcia sukcesu pedagogicznego.

Praca z uczniem z dysfunkcjami jest olbrzymim wyzwaniem szczególnie na lekcjach języka obcego, gdzie materiał merytoryczny stanowi wyzwanie nie tylko dla koncentracji, uwagi, ale również często jego forma powoduje niemożność przyswojenia. Znajomość zasad wprowadzania języka obcego wśród uczniów ze SPE pozwoli na skuteczniejsze nauczanie i uzyskanie obopólnej satysfakcji.

Współczesny młody człowiek funkcjonuje w świecie w oparciu o techniki multimedialne. Wykorzystując reguły gier (komputerowych, RPG i innych) oraz serwisów społecznościowych w nauczaniu ucznia ze SPE nauczyciel może w skuteczny sposób wchodzić w relacje z uczniami oraz uzyskiwać satysfakcjonujące wyniki nauczania jednocześnie dając uczniom ciekawą formę przekazu.

Diagnoza dysleksji niesie za sobą konieczność dostosowania metod pracy z uczniem, jest to konieczne w odniesieniu do wszystkich zaburzeń dyslektycznych: dysleksji, dysgrafii, dysortografii, dyskalkulii. W trakcie warsztatów nauczyciele zapoznają się z:
• I etap - Praca z uczniem na poziomie szkoły podstawowej
• II etap – praca z uczniem na poziomie szkoły gimnazjalnej
  III etap – praca z uczniem na poziomie szkoły ponadgimnazjalnej

Rozwój człowieka w dużej mierze uzależniony jest od tego co otrzyma w najwcześniejszym okresie swego rozwoju – tj. do 5 roku życia. Dbając o przyszłe możliwości rozwojowe należy dać dziecku możliwość poszerzania własnych umiejętności.
Warsztaty skupione będą wokół następujących zagadnień:
• Analiza potrzeb i możliwości małego dziecka.
• Tworzenie struktury werbalno-emocjonalnej.
• Myślenie konstruktywne i destruktywne.
• Tworzenie map pojęciowych.
• Rytm, ruch i rozwój.

Problem używek w szkole coraz bardziej wdziera się w świadomość nie tylko nauczycieli ale i rodziców. Zasady pracy z młodymi uzależnionymi osobami stanowią podstawę oddziaływań terapeutycznych.
Główne obszary warsztatów:
• Problemy społeczne: narkomania i alkoholizm.
• Zasady rozpoznawania uzależnień.
• Zasady postępowania z uczniem w sytuacji interwencyjnej.
• Zasady postępowania w sytuacji stwierdzenia uzależnienia – procedury.
• Zasady pracy z klasą.
• Terapia indywidualna i grupowa.

Współczesna szkoła boryka się z dużym zróżnicowaniem poziomu wiedzy uczniów i szybkości jej przyswajania w obrębie klasy. Umiejętność diagnozowania etapu rozwoju w obrębie realizowanego zadania, a także dobór odpowiednich metod pracy pozwala wspomóc uczniów potrzebujących dłuższego czasu pracy i stymulować uczniów zdolnych.